Ben sana müştak deli
Sen gökyüzünün emrinde bir bulut
Ben yaralı serçe sığındığım dağın eteklerinde vuruyorsun sert yağmur tanelerini yüzümün en işlek yerlerine Sen yasakların en tatlı meyvesi Sen kalabalık şehirlerin aranılan varisi ben yalnızlık limanına attım demiri kâinât `ın yaratılışına tanıklık etmiş gibi bilgelik taslıyorsun kemiklerimi sızlatan söz yığınlarını itiyorsun yüreğimin en dibine Sen yüksek dağları eriten güneş ben alçak denizlerin sakladığı yosun bitkisi tepeden gözetliyorsun savrulan her dalgayı hangi kayaya çarpsam yanlışlıkla şimşeklerini çakıp göklerin cinnet geçiren marazlı gibi, soğuk fırtınalarla saldırıyorsun ruhumun kıyılarına Sen kabuk tutmaya yemin içen deri ben kanamaları göze alan deli! bitimsiz acılar salgılıyorsun yaralarıma Söylesene nesin sen bedenimde kalmaya münhâsır virüsmü gücümü tüketmeye meyilli acı mı nesin sen? saçıma düşen akların elebaşı? yetmedi mi? sarıp-sarmaladığım yüreğinin yumağına beni örüşün zaman kısa, zaman aceleci unutma! bu günün tekrarı bir daha gösterilmeyecek öyle ise niçin bunca âzâb Mavisi bol hayâller kurardım oysa ki seni başrolüne tayin eder kimseye hesap vermezdim ama şunu da unutma! kadınlığımın g noktasına dokunduğun an kendini tatmin için kullandırtmam! duygularımın bir adedini Newâ |
duygular şiire güzel yansıtılmış tebrik ederim