Bayramlık Kederlerim...derin izler bıraktın ardında bana yok yere sarılıp sarılıp uyuduğum buruşuk yalnızlıklar uzun uzun bakışlar ve kendini unutuşlar sokağından geçmiyor artık adımlarım adımı hatırlayamadığım anlarda beni yarı yolda bırakıyor çünkü ayaklarım her yürek kaldıramaz beni ağırdır sevmelerim ve ağrıdır hüzünlerim sevinçlerim şimdi bir dil tutulması bir göz yanılması ve koca bir boşluk düşlerim çıkıp çocukluğumun bahçesine yağmurda ıslanmak istiyor hiç büyümeyen yanım her damlada içime akan bir ürperişle seni anımsayacağım ve sonra giyinip bayramlık kederlerimi anneme uğurlayacağım yüreğimi ruhum sende kalsın... #kayıpzamanlar# |
Annelerimizi de alıp bi gün yağmurda koşalım, çok şey istemiyoruz. Hep çocuk kalalım...