KALBİM
Bunca zorluğa katlanıp dayanan kalbim
Sabır taşı olsaydın çatlardın Liğmelendikçe yenilenen kalbim Çaresizliğe dört nalla atlardın Şimdi ne oldu da yenildin? Fedakâr oldukça durmadan ezildin Değer miydi? Bu kadar çabaya Süründükçe razı geldin kabaya Suskunluğun içinde hep boğuldun Sevmek istedikçé dış kapıdan kovuldun Paramparça dağılırken bilemedin sonunu Çayır cayır yanarken dağladın hep solumu Bir defada dinle beni ne olur Bak o zaman belkide hak yeri bulur Dermanın varken boşa zorlanma Tek başına çare diye kıvranma Yolun sonu görünmüyor anla pustan Kimseler duyamaz ki öyle sus dan Dök içini dağa taşa ve göğe Bırak artık susmayı çektiğin yeter kalbim Nesrin Önem Demir 22. 09. 2015 |
Kutlarım
Yüreğinin sesi daim olsun