HASBIHÂL
Hasbıhâl
İster söze yeminli, ister sükût olsun adın, can-özüm Ayan etmesen de kederini, Hiç arz-etmesen de meramını duyarım sesini, Kuşatır ıstırabın, ruhumu; Canlı durur hafızamda her hâlin.. Gözlerin açık gördüğün rüyalar kazındı belleğime. O, düşünsel kurguların ve sezgilerinin istikametinde kat-ettiğin mesafeleri tahayyül ederim.. Muhayyilemi zorlayan erişimlerin bana hayranlık; Sana noksan... Yeni hedeflere kulaç vurma azmini gıpta ile anarken; Maruz kaldığın haksızlığın isyanını duyarım sessizliğinde! İçinden atamadığın ukdenin hicranı düşer yüreğime... Ne kadar gizlesen de; Yoluna örülen barikatlar, buruk bir fotoğraf karesi gibi asılı durur kirpiğim-in ucunda... Sen hep susarsın; Sustukça yüklenir omzuma ağırlığın! Ey! Sabır Abidesi; ezilirim suskunluğunda, Bu yüzden haykırışım! ... Pranga vursan da diline, Çığlık çığlığa sükût! 20 EYLÜL 2015 Metanet Yazıcı |