GİTTİN...
Derc/eyledim anıları, bilesin...
Saklı bütün hatıralar Kilitli sanduka’m da; bana bile yasaklı... Yalnızca bu hatıra; Bize dâir bıraktığım tek karedir, yasaksız! Hatırlıyorsun değil mi? Unuttum’ deme sakın! Güzel bir akşamdı, sessiz-sâkin; Yudumlarken kahvemizi Baykuş nasıl da bozmuştu havamızı; Uğursuzluk sayılırmış, ötüşü... İtibâr etmezdim böyle şeylere Fakat... Hani bir ’kurt’ düşer içimize, Takılır ya bir ACABA sorusu İşte o an, Telâşla bakmıştım sana derinden... O an var ya, Kazındı belleğime! Okuyunca yüzündeki fermanı; Kilitlenmişti gözlerim mahcubiyetine, Eğilmişti başın, GİDECEKTİN... Durmuş muydu zaman, Ya da Akıp gitmiş miydi bilinmez amma Sükût etmişti dil, lâl olmuştu sanki... Gitme dedi yüreğim; ’gitmee!" diye haykırdı! Duymadın... İçime aktı feryâdım! GİTTİN... ... Alışamadım sensizliğe... Hiçbir şey eskisi gibi değil; Mavi, gri’ye boyanmış, Yeşiller solgun, sensiz... Buram-buram hicran! Havada is kokusu... Geçti artık mevsimi, Baharlarımın; Zemheri kuşandım... Gitti seninle bütün güzellikler Açmaz oldu erguvanlar, papatyalar, lâleler... Bulutlar, hüzün taşıyor; Hasretin yağıyor, gözlerime... Ne seller akıp geçti bu sokaklardan Silemedi hiçbiri, izlerini; Ne de rüzgârlar dağıtabildi, siluetini... Gittin ya... Rahat kal olduğun yerde, Boş ver Aldırma haykırışıma... Dönmeni beklemiyorum! Dön desem de dönemezsin! Gittin... Gittin... Uzaklarda ol; çekerim gamı, kederi; Yeter ki; bildiğim gibi kal gözlerimde, Kaldığın gibi belleğimde... Gidişin bunca yıkım bıraktı! Ya bendeki SEN giderse? Ya bendeki SEN... (...) ... 16 KASIM 2012 / Metanet Yazıcı * |
BAŞINI ÖNÜNE EĞME KARDEŞİM
HAYAT ÇOK BAŞLADI BİTTİĞİ YERDEN
ASLA ÜMİDİNİ KESME KARDEŞİM
DAĞ NE KADAR YÜKSEK OLURSA OLSUN
BİR KENARI YOL OLUR YOL KARDEŞİM
ALLAH IN RAHMETİ KEREMİ BOLDUR
ASLA ÜMİDİNİ KESME KARDEŞİM
KESME ÜMİDİNİ KESME KARDEŞİM
DİLERİM ÜMİTLERİNİZİ PEKİŞTİRMİŞ BİR DAMLADA OLSA KALBİNİZE HUZUR VE MUTLULUK KATMIŞIMDIR
YÜR€ĞİN€ €M€ĞİN€ SAĞLIK
T€BRİKL€R
S€LAM SAYGI S€VGİ SAĞLIK SABIR V€ DUA İL€
A.€.O