boynu bükük kuşlar
Sokağa çıkar çıkmaz yaşamımın ilk kadını sendin
eylül ateşlerine kül serpildi sonra Yerlere serilmiş küskün şafaklar büyüyor yüreğim İtirazlarla isyanlarda Adı nedir yorgun yarınların başını kaldırır mı bir daha yurdundan atılmış boynu bükük kuşlar yaslanılan gecenin içinde sesi soluğu çıkmaz oldu emekleyen çocuğun Unutuyordum yine Gidişine engel olamadım diye bana kalan bozgun kocaman bir kent ağıt sine sine uzar gider sarmaşık gibi geniş zamanların koynunda saklanan kızıl saçlı kadınlar Aşkla düşü uzlaştırmaya çalışır Affetsin tanrı sevgiye dokundukça çiçekler sevişmeyi bahçe sanır yürekten dökülen göz yaşlarımla Seni bekleyen biri var şimdi Sonsuzluğa dikey vuran bir sevda için Birbirine kırgın bütün sevdalarımızı ihbar edeceğiz |
Yürekten süzülenler,usta dizilişlerle,dizelerde.
Kutlarım,emeğinizi.Sevgiyle....selamlarımla.