ülkemin hayallerinin rselenmesi

umutlarımız vardı bizim,
gök kuşağına boyayacak tık yurdumuzu.
ne yokluk olacaktı, ne de yoksulluk.
altın sarısı başaklar,
bal damlalı üzümlerle bezeyecek tik her yanı.
harman yerinde kuracaktık düğünleri,
ve halaylar çekecektik yurdun dört bir yanından.
umutlarımız vardı bizim,
çoban ateşleri yakacaktık yürek sıcaklığında,
sevginin kemendi ile saracaktık her insanımızı.
gariplik çekmeyecekti yurtlu, yurtsuz.
kardeş kavgası duracak, kol kola kuracaktık yarınları.
her cenazede ağlayacak, her düğünde oynayacaktık.
umutlarımız vardı bizim,
yüzümüzü ışığa dönüp yürüyecektik,
ne geçmişin kavgaları, ne de karanlığı kalacaktı.
bir olacak, iri olacaktık,
ve yıldızlar saçacaktık, yalnız yurdumuza değil
ezilen bütün halklara.
yeniden doğuracak tık medeniyet güneşini Anadolu’dan.
umutlarımız vardı bizim,
ama bazı orospu çocukları içine sıçtılar...