GURBET AKŞAMLARIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın yıl 1987 ve ben kendi köyünü bile bilmeyen genç bir öğretmen, elektriklerin sık sık kesildiği, evler de tuvalet ve suyun bulunmadığı, ekmek almanın mümkün olmadığı bir köydeyim. üstelik bir çok hayalim, projem varken. bütün hayallerim, projelerim elektriklerin kesildiği o gecelere de kaybolup gitti. hayatın insanı nereye sürükleyeceği belli olmuyor. he bu ara da tlf zaten yok:)
Güneşi çalmışlar akşamın bir vaktinde
Benzi solmuş, hal kalmamış yüzünde. O da yapa yalınız şimdi benim gibi bilinmeyen garip bir yerler de. Karanlığı yaratmışlar ayrılık misali, Ölümün soğukluğunu katmışlar geceye Her şey garip, her şey yalnız benim gibi. Uzaklarda bir ışık, gölgesiz bir ağaç Evler, sokaklar yalnız ve boş Hüzün tozuyor sessizliğin ötesinde Duygular daha hisli, arzular daha derin Ayrılıklar daha acı güneşin çalındığı yerde. |
*** GURBET AKŞAMLARI *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...