Kahkahalarla karşılandı şimşek çakan geceler,
Ağındaki tırtıl sessizce izlerken yağan yağmurları;
Kurbağalar veda etmiş yazdan gelen sıcaklara,
Ölen insanlık kahkahalarla yankılanıyor taziye çadır!

Bir garip fısıltıyla konuşuyor nene torununun kulağına,
Şehidin evinde ağıtlar düğümlenmiş ananın boğazına,
Dağlar acımadı yavruma,şehidimin tabutu geldi kucağıma,
Vatan sağ olsun olmasına da incir ağacı dikildi ocağıma!

Bir garip alem ki,gecelere akanlar kahkaha tufanında
Mehmedim dağda anası yasta baba nasıl dursun ayakta,
Gök gürültüleri girmiş haykırışlarımızla devlet arasına,
Devlet uykuda Gök ağlıyor dayanamaz oldu çığlıklarımıza,

Ben buradayım babam Çanakkale’de,evladım musallada,
Göçmen kuşlar terkediyor buraları dayanamıyorlar acıma;
Yılların paslı hançeri saplansaydı acılı kara bağrıma,
Kahkahalarla geceye akanların rahat yaşamı uğruna,
İhanet kurşunlarıyla kara toprağa gömdüğüm oğluma
Methiyeler dizerek dalga geçilen vakarlı onurumla
Yaşatılan bu acıları asla yaşatmazdı bu karayazılı cana!

16.09.2015/Çamlıca ev/İst. 20.15-2029
Erol KEKEÇ