Kaderimizmi böyle bilinmez Babam yirmi yıl önce kalp yatmezliğinden vefat etmişti.Bu gün aynı rahatsızlığı yaşadım ölümün eşiyinden dönmüşüm ecelle tokalaştım iyi dilklerimizle ayrıldık benim için mechul bir zamana.

Her acı çektiğimde babam gelirdi aklıma
Babamın ne kadar acı çektiğini başa gelince anladım
İki avucunu birleştirip bastırırdı göğsüne acı dolardı yüzüne
Yüzündeki belirgin acıyı istemese de bastırırdı tebessümle

Derdine derman olamadık çok üzgünüm babam
Gizli gizli ağlayışlarına şahit olmuştum ama
Hatırını sorduğumda şarkı mırıldanırdın
Çok acılar çektiğini bende yaşadım seni anladım Babam

Acılar içinde kıvranıp duruyordun
Sayısız haplardan medet umuyordun Babam
Ömründe bir gün kader gülmedi yüzüne
Acılar içinde yaşadın ömrün son buldu Babam

Çare bulamadı tabipler çaresiz kaldık
Huzurlu bir şekilde ellerini doyasıya öpemedim hiç
Çok tabipler dolaştın çare bulamadın acılar çektin
Erken ayrıldın aramızdan mekânın cennet olsun Babam

Bende çok acılar çektim göğsüme sanki balyozlar indi
Silleler vurdum sol yanıma acılar dinmedi Babam
Korkarak gittim doktora neştere teslim oldum
Korktuğum başıma geldi çare ameliyatmış Babam

Hatırladığım tek şey doktorun acilen ameliyat olacaksın deyişi
Gözlerimin önünden geçti bir anda hayatımın filimi
Yuvası kurulacak çocuklarım var tek üzüldüğüm bu
Dua ediyorum Allaha derdimin dermanı yalnız sende

Eşimin evlatlarımın annemin ağlamaklıymış gözleri
Dostlar gelmiş teselli olmuş onlara
Hepsi el açıp dua etmişler yüce Allaha
Duaları kabul oldu yaşama tutundum Babam

Azrail yaşlı genç tanımaz vakti geleni alıyor
Allah’ım evlatlarıma sevenlerime bağışladı beni
Göğsüm yaralı bir ömür boyu hatırlatacak acıyı
Allah’ım şükürler olsun kavuşturdun sağlığıma

Vasıf’ım kalbime çok acılar çektirdim
Abur cubur şeyler yedim yordum kalbimi
Sonunda isyan etti taşıyamaz oldu bu bedeni
Şimdi kalbim benim için büyük bir hazine oldu

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
25.06.2015 PERŞEMBE