ŞEHİTLER ÖLMEZ
Akşam oldu yine,
Göz gözü görmüyor. İçimiz de hasret, Gönlümüz de sevdiğimiz. Çatışmaya hazırlanıyoruz. Önce karanlık çöktü. Sonra bir ses, ağlayıp Acı içinde ayağa kalkmaya çalışanlar. Tertiplerim, kan içindeydi. Bir mektup vardı elinde, Silah arkadaşımın. Yemin etmiştim, Düşmanı öldürmeye. Aldım elime silahımı, Çıktım cepheden. Dilim de Allah. Kalbim de Allah. Vatanım da Allah. Tek tek saydırdım mermileri, Önce komutanım bağırdı: Dur asker! Sonra bir ses daha... Bu sefer ki daha yakındı. Büyük bir patlamayla, Acı içinde kıvranıyordum. Kalbimde sevdalım. Aklımda kızım. Ağzımda Allah. Üzülme anam, üzülme. Vatan sağ olsun. Bu vatan şehit vermekle bölünmez anam. Bu vatan şehit vermekle çoğalır. Bu vatan şehit vermekle sağ olur. -Büşra ÖZEREN |