Baba.
Hayat neden bu kadar acımasız baba.
Neden hep sevdiklerimizi alır bizden.
Hayatımdan her giden erkeğin ardından,
Bir tek sen kalırdın yanımda.
İşte ben bu yüzden hep en çok seni sevdim baba.
Çünkü sen annemi hep çok sevdin baba.

Ama sen şimdi gideceksin ya baba.
Olmayacaksın ya hayatımda.
Kime sarılacağım ben canım yandığında.
Kime koşacağım mutlu olduğumda.
Sahi mutlu olabilecek miyim ben,
Sen olmayınca baba.

Sen giderken yanımdan,
Durup bakacak mıyım ardından.
Tutamayacak mıyım ellerinden.
Sarılamayacak mıyım sana bir daha.
Gitme diyemeyecek miyim ben baba.
Sahi gitme desem kalır mısın yanımda.
Yoksa göz yaşlarına hakim olup,
Bakmadan gider misin dört duvar arasına.

Sakın oralarda hasta olma ha.
Annem olmayacak yanında.
Ama çorba yapanın çıkar elbet orada.
Bakarlar orada sana,
Benim gibi olmasa da.

Ama sen yine de hasta olma baba.
Çünkü sen güçsüz kalırsan oralarda.
Ben güçlü olamam buralarda.
Bakarım ama anneme.

Hem kendime,
Hem de anneme.

Çünkü ben büyüyorum baba.
Seni beklerken daima.

-Büşra ÖZEREN