GİDELİM
GİDELİM
Bu dünyanın kahrı çekilmez oldu, Deli gönül, gel, cânâna gidelim. Gündüzü geceden seçilmez oldu, Deli gönül, gel, cânâna gidelim. Rüzgâr eser, zülüfleri uçuşur, Bülbül susar, dudu dili ötüşür, Gönül, hasretiyle yanıp tutuşur, Deli gönül, gel, cânâna gidelim. Niceleri düşmüş zülfü ağına, Talan vurdu artık gönül bağına, Ermeden ömrümüz hazan çağına, Deli gönül, gel,cânâna gidelim. Kaşı hilâl, gözü kömür karası, Kapanmaz açtığı gönül yarası. “Vakt – i gül” dür, geldi artık sırası, Deli gönül, gel, cânâna gidelim. Dağların lâlesi, gülü solmadan, Bu handaki zamanımız dolmadan, Ecel gelip kapımızı çalmadan, Deli gönül, gel, cânâna gidelim… İBRAHİM AÇILAN |
Bülbül susar, dudu dili ötüşür,
Gönül, hasretiyle yanıp tutuşur,
Deli gönül, gel, cânâna gidelim.
çok harika bir anlatım olmuş..yüreğinize sağlık...