vazgeçemiyorum
Ateşli telaşlar
gerilmiş yaydan fırlar gibi saplandı yüreğime ölümsüzlük yeminlerini etmiş olsalar da Bütün çiçeklerin vurulduğunu gördüm Oysa ay ışığının altında yeniden güneşin doğuşunu izleyecektik şimdi kendimi karanlığın dışına atmaya çalıyorum karanlıkla kalakaldım Sessizce ellerimden kayıp kayboldun ardından çekip gitsin bütün sessiz harfler Bir nehir kenarında zamansızca boşaltacağım sesimi gökyüzüne mağara ağırlığı olsa da üstümde vazgeçemiyorum düştüm yüreğinin karanlık kuyusuna Dağıldım dağıldım dağıldım... |
Şiiriniz beni bir yerlere götürdü.Kutlarım saygımla.