BİRİSİNE GAZEL...Birisine... Mecnûn gibi oldukça bu gönlümdeki derdim, Devranda mı dursun be,durâcaksa ki derdim. Ey ben ki onun derdi için arş’ı dolandım, Toz toprak olup hatrına ben,bastığı yerdim. Tüy bitti şu dillerde inân onda meyil yok, Görmez ki neyim varsa bütünlen,ona verdim. Ey sen ki vefâsız beni pervâne mi sandın, Bîzâr ediyorsun beni,bîçâre bi ferdim. Cilvenle yanan yoksa güneşler mi?de bir kez, Yaktın beni onlar gibi olgunluğa erdim. Bülbül güle duymazdı benim duyduğum aşkı, Geçtim gülü bahçemde ki tek Lâleyi derdim.* Doğrulmadı birkez belim aşkın sebebiylen, Lâkin şu cemâlin daha yokken de beterdim. Bak!hepsi senin sevgine tek varmak içindi, Ey yâr seni bil boğmak için giryemi serdim. Ey bir kulu derdim eden Allah seni görsem, Bilmemde tasavvur ki nasıl hâle düşerdim! NOT: VEZİN; mefulü mefailü mefailü feulün _ _ ./. _ _ ./. _ _ ./. _ _ Girye: göz yaşı Tasavvur:hayal etmek,düşünmek... Der+mek(fiil) |
Lâkin şu cemâlin daha yokken de beterdim.
Bak!hepsi senin sevgine tek varmak içindi,
Ey yâr seni bil boğmak için giryemi serdim.
Ey bir kulu derdim eden Allah seni görsem,
Bilmemde tasavvur ki nasıl hâle düşerdim!
anlam derin ve hoş bir şiirdi saygılar...