SAVAŞ ÇIĞLIKLARINe hayatlar söner bu yolda Filizler söner dağlarda Yangın yeri yaşanır sokaklarda Ölüm kol gezerken körpe vücutlarında Bir senin yüreğin sızlar bu uğurda Dinlemeden alır çocuk yaşlı, Yavuklu acımasız aramızdan Bükülür boyunlar, yanar yürekler Savrulur kol, bacak olup cesetler Ana kuzularına kollarını acar melekler Düşer günahsız yere yavuklu bedenler Toprak olur kavuşamayan seven gönüller Avuçlar bir tutan toprağı acı ile eller Kalleş pusular son durur hayatlar Kiminin kaybolur gözleri kiminin ayakları Savaş heba eder nice umutlara sarılı hayatları Bir sen görürsün bu acıyı bir de yakınları Ölümsüzlüğe giderken vatan toprakları Son bulmalı açılırken Huda’ya avuçları Onca yuvaya ateş düşüren savaş çığlıkları İ.TÜRKMEN |