Uyan ey yiğidim gün aşmakta.
Dün aldığın görev başlamakta,
Uyan yurdunda güneş batmakta.
Yurdun ufukları karamakta!

Çalınmakta, ebedi hazinen,
Uyan mahrum olma istiklalden.
Uyku güzel mi cumhuriyetten?
Uyan hürriyet gidiyor elden!

Sen uykudayken oynanır oyun.
Bölük bölük bölünüyor soyun.
Yurt giderse elden, olmaz uykun.
Uyan aldığın göreve soyun!

Harici ve iç düşman sırt sırta.
Yerleşmekte sen uyurken yurda,
Fikir, para hep birden hücumda
Görevini yap artık, uyanda!

Yoksulluk, belini büktü halkın.
Semirilmekten yorgun ve algın,
Satılıyor, denizin, toprağın, dağın.
Uyan, geldi dediği zaman Ata’nın!

Uykuda oyalanırken gençleri,
Tüm işgal oluyor, kaleleri.
Gidiyor, yurdun tersaneleri.
Uyan, ey Atatürk’ün gençleri!

Övgü dizilir, düşmansa Türk’e
Peskeş çekiliyor, güzel ülke
Yaraş, ulu önder Atatürk’e!
Uyan gencim, kurtulsun bu ülke!