Semra için küçük bir hediye !



ve son yaprak da düşer Resul GÜNER ’in aile ağacından
baba ocağı demlenmeye bırakılır



en uzaklarda kimbilir nasıl mutlu
nasıl gözleri dolmuştur emâneti emin ellere teslim olurken
kapısını çalan özlemle sarılmıştır toprağına
solumuştur iç çekişlerini derin derin

koklayamadığı saçları
söyleyemediği sözleri dizilmiştir boğazına
kesin düşmüştür omuzları
asılmıştır o nur yüzlü suratı

vicdanı uyanıp tuz basmıştır kanayan yaralarına
keşkeleri zincir olup dolanmıştır ayaklarına
derme çatma gerçekleri ile bakıp aynaya
susmuştur
sonra da yaşayamadıklarından yastık yapıp
uzanmıştır derin uykusunun kalanına

yapma baba
rahat uyu mezarında
kızların hayır dualarınla çıktı allah yoluna

diğer tarafta ise
hüzün denizine sarılan annenin sesiydi sessizliği ayağa kaldıran
kulaç attıkça tükenen nefesine kaçıyordu
tuzlu gam
yalnızlığın topuk sesleri
kıyıları gözyaşları ile
gözleri evlat sevgisiyle yıkanıyordu

kocasından hatıra çeyizlik umutlarıyla
boş yatağına bırakılan evlat kokusu yaşatacaktı Huriye sultanı


Özlem’e kal diyemedi
sonra Özge çıktı hak yoluna çeviremedi
şimdi de son sınavı Semra
o da yürüdü hayatın tozunu yutmaya

ve en büyük servet Emrah abisi
dünlerin gerçek aynası
yarının ışıklı rotası
kimse dolduramaz gönül çerçevesini



son gülücük
son hasret
son bilmece
o da çözülür usûlünce
prenses Semra da seçer yolunu sevdiği ile


belinde kırmızı kurdelesi
alnında gurur abidesi bakışları ile
Furkan ’ın adını yazar kalbinin ortasına


şimdi
yüzünü gerçek dünyaya dönüp , kalanı yaşamak vakti



gönlün
kalbin
vicdanın haktan yana
gözlerin eşinin nikâhlı gözlerinde olsun evlat



Helalleşmek sünnet
hep beraber helâl edirsiniz hakkınızı elbet



03/09/2015
eMİNe YZAMAN
09;45