Kimsesiz...Eyvallahlar Ve Elvedalar arasında bir yerdeyim Hasretinden prangalar eskiten şairler ve Hasreti prangalı kadınlar öldü öleli yarım yamalak şeyler kaldı geriye... Yüreğimde Yalavuz bir zemheri büyüttüm ben zangır zangır dişlerim Dilimi parça parça edene dek Şimdi Bir yerdeyim ve hoşçakallardan ibaretim Daha dün Çiçekleniyordu bağ bahçe sonrası tipi sonrası zemheri sonrası Eyvah Elveda Eyvallah... İşte Bu Ben Bazen Yüreğime düşen kimsesizliğin kimsesi olayım diyorum Demekle kalıyorum hemde öylece apansız Türküler yükleniyorum omuzlarıma aşırı dozda Neşet Ertaş’dan ölebilirim. Bence Büyülü bir yanı var kimsesizliğin Çünkü kimsesi yok kimsenin |
En temiz ölüm...