Kim kime ne anlatır onu bilmem ben
dalından düşen
kuru yaprağın sesini duyar
toprağa karışırken şarkılarını dinlerim
leylaklar açıp
kayısılar çiçeğini dökerken
ayaz gecenin yasını tutarım ben

gecenin göçünü
gecenin gölgelerini seyrederim
yıldızlar dalgaları azdırıp
döverken kayaları
sahile vuran çocuk cesetlerine kan ağlarım ben
kan ağlarım
zalimin zulmüne
kan ağlarım
umutları söndüren gecenin rüzgârına
ve
yine susarım ben ne kadar haykırsam da
ruhumun huzursuzluğuna

işte o zaman
hiç olurum bu yaşama
kanayan gırtlağın hırıltılı sesi
toprağımda soldurur açan tüm çiçekleri
adım adım kanat çırparak dallarımı terk eder
tek başına ardıç kuşu
avazım çıktığı kadar bağırsam da
susmasam da
susarım ben
suyu tutuşturan ateş rengi alevin sesine








Şiirimi günün seçkisine layık gördüğünüz için sonsuz teşekkürlerimi sunarım......