Oldu mu şimdi!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Yanlış kullanmamak adına, rahatsızlık duymama rağmen; uzun zamandır noktalama işaretlerini fazla kullanmıyorum o kadar ki şiire konu oldu
Olmuş mu? Üç beş satırlık şiir yazdık bizim deftere Tekrar tekrar okusak belki onlarca kere Yanlışı doğru diye okuyunca ezbere Firari tüm yanlışlar sonradan batıp göze Kekre bir tat bıraktı kem düşürüp de söze Noktayı virgülünü unuttuk unutalı; Kurduğumuz cümleler zaten sarmaşık dalı Gerek duyulmasa da anlamaya; kum falı Bir hayli uğraş gerek meramı sökmek için Kelamın köklerine inip de bükmek için ‘’Gerçekten şair olsam üzülürdüm billahi’’ Desem de sen inanma ne var bunda ilahi Şair de insan yani olsun varsın ve dahi Bunca dertler dururken ne diye yüzüm solsun Varsın bütün hatalar şiirde vuku bulsun Doğru demek yanlışı nasıl ki doğru kılmaz Dedim de demedim say önemi tartışılmaz Adabı bilinmeyen yollar kat’a aşılmaz Olsa gerek her işin bir edebi düsturu Mayasız hamur tutan ekmeğini yer kuru Hoca verir talkımı verir de vermesine Hocalıktan bilmezin işi döner tersine Biz giderken tersine ehli varır Mersin’e Olmaz mıydı acaba bu şiirde bir payı Geçerken uğrayıp da koyuverse noktayı Sıkılınca kalemin şaftı kayıp arada Ansızın kaçıverir ayar tutmaz darada |
nefisti.. son noktayı koymak istedim..
kutlarım emeğinizi..