sevdanın izi
sevdanın yüzü değişir
sevdanın gözleri bahara çalar yemyeşil değişir elbet değişir en ölüsü bile topragın ve en diri haliyle gömülür elbet gün gelir yüzümüze hasret bulaşır en sevdiğimiz haliyle en ölümsüz en korkusuz sabahında belki belki kavusmak türküsü sagır ederken yalnızlık kapılarını gün gelir bahar çalar avuclarımdan avuclarını yoksun iki gözüm hiç olmadın hiç olmadım |