Ney sesiAhh bu dertli ney sesi hicrân dudağı gibi Akışında efsûn var çıkışında yanardağ Dinlerken sarılışı vuslat yatağı gibi Sanki bana gel diyen beni çağıran otağ Neyzenin ıztırâbı nefesimi dağlayan Kulağımda Ney’inin içli darbeleri var İçli sevgili gibi için için ağlayan Derdiyle esir alan dört yanı aşktan duvar Ah bu dertli ney sesi akına giden atlı Beynimin mahremine giriyor yalın kılıç Öyle bir heybetli ki yıldırımdan kanatlı Muhâyyelem târ-ü mâr can çekişen kırlangıç Gece bir girdâb gibi çekerken benden beni Götürüp bırakıyor ve karanlık karanlık Bildim; bu sevgilinin azâd etmez mahzeni Bari ışık bahşetse hiç değilse bir anlık Ahhh bu dertli ney sesi nasılda içi yanık Hece hece kesiyor genişleyen göğsümü Bir hayâl kahvesinde bekliyorken uyanık Ağlarken gülümseyen yalnızlık tebessümü Ruhumu yaralıyor inleyen bu ney sesi Bildim; Bu yalnızlığın ahenkli kördüğümü Gittikçe daralırken Makberî’nin kafesi Neyzen hatırlatıyor yaşarken öldüğümü ____________________Makberî |
Kalemin susmasın
----------------------Saygılar selamlar