erken uyandırılmış çocuklar gibiydik rüyalarımızdan
gibiydik yine ve yeniden
ve ters köşeye yatmıştı yine yazgımız
ki yazımız eski çağlardan kalmış papüruslara dökülürcesine
dökülüyordu ellerimizden
mavinin tarihçesini yazarken
sınırsız coğrafyalar çiziyorduk
noktasızdı bu yüzden cümlelerimiz
ve bu yüzden üç noktaları sevdik hep biz





gölgesinden korkan bir çocuk
ne vakit gölgesine sığınan kocaman bir insan olmuştu
ne vakit sorgular umudu yormuştu
buzullara çarpmış Titanik burnumu
okyanusların derin sularına gömeli
sığ sularda boğuluyor ruhum
yordamsız bir soluğun
cansız mankeni olarak konu mankenliği yapıyorum ara sıra
düş bozumlarında bu yüzden





bir hilkat garibesi ömrümün
çığır açan bir çığ gibi yuvarlanması en yukarıdan en dibe
ve çıkması aynı hızla dağların zirvelerine
martı kanadında unuttuğum kumruluğumdur hiç yoktan
hiç kuşkusuz...





Ağustos böcekleri şarkı söylüyor
benim içimde dilsiz bir ağıt tempo tutuyor onlara
onlar ki bizden büyük
yüce bizden
çok oldu öğreneli
cesaretin en büyüğünü en küçüklerin gösterdiğini
bak bizim söyleyecek bir şarkımız bile yok
bu sahipsiz söz yığınlarından gayrı




ki kimin ihtiyacı varsa
ona ulaşır kelimeler
işte bu yüzden adresi de yok!
hem dedim ya
benimkisi
martı kanadında bir kumru unutulmuşluğu
nerde görülmüş
kumrunun martıyı unuttuğu
şşş tamam
kumru gibi düşünmem de bu yüzden
duy ve unut!










13.08.2015/01:15/Sev_tap