Bir bulut boğuluyor kendi yağmurunda.
Yüreğimin kaldırımında ağlıyor bir çocuk.
Hiç bir renkli şeker avutmuyor onu.
Kaç iğne deliklerinden geçiyor ruhum sıyrılarak
Kendi keşfinde kayıp olurken bir seyyah.
Ürkek bakışlı güvercinler kanatlanıyor içimde.
Uçuk misali bir gülüş sızlıyor dudaklarımda.
Günahlarımın küsüratını hesaplarken aklım.
Köprülerimi yıkıyor bir zelzele.
Bir kez daha dövüyorum hırçın yanlarımı
Kıyılarıma vuruyor tüm acılar.
Bir sigara yakıyorum gecenin şerefine.
Birde seni içiyorum yudum yudum.
Güvercin gerdanında gönderdiğim mektuplar ulaştımı eline?..
İçeriğinde bir yakarış vardı oysa.
Soluğun yetti mi okumaya?..
Ruhumdaki fırtınaları bilemezsin sen.
Göğsümün çeperini yıkar bir vaveyla.
Aslında...
Susmalıydım.
İsyan yakışmazdı dilime.
Sana her baktığımda.
Canıma batıyor gamzelerin dememeliydim mesela.
Sen bilmesen de.
Dudağımda yer etti yakarış ayetleri.
Sabr-ı Eyyub-u kuşandım aslında.
Nefes nefese.
Hayal kapını çalarken gecelerde
Susmalıydım.
İsyan yakışmazdı dilime.
Öyle yaa!!..
Şairim ben bakma sen sızlanışlarıma.

GÜLCE