ŞİİRLERE ASTIM KENDİMİAl kırmızıya meyl etmiş bir günde Açık denizlerde yaktım gemileri. Bir vuslat günü ,alnından öpüp ayrılığı. Nefes değmemiş şiirlere astım kendimi. Maruf bestelerde anlaşılamayan giz gibi. Adına bir çok şarkılar çizdim. Pervasız bir düşünce ekleyip hayallere Nefes değmemiş şiirlere astım kendimi. Zamanın koynunda erirken ömür. Tenha sokaklarımda yalın ayak bir aşk yürür. Melek kanadında bir kutsal tüy misali. Nefes değmemiş şiirlere astım kendimi. Şimdi; Dilsiz bülbüller gibi efkarım lal. Alın yazgım derin izinde mağlup. Makbul olan bir duaya sığınıp. Nefes değmemiş şiirlere astım kendimi. Gülce |