YA ŞİMDİ GEL YA DA HİÇYA ŞİMDİ GEL YA DA HİÇ Bir sonbahar duvarıdır kalbim Sessiz ve derinden Vurur kayalıklara hüzünlerim Dalgalar alır soğuk bakışlarımı Kuruyan yapraklara karışır duygularım Sen gülmez Sen söylemez kalbin derin Bu gül nerede açar konuşmazsa sözlerin Yaraların depreşir kan kırmızısı akşamlarda Bir soğuk bir demir ve bir de gözlerin Ve Sen hep böyle sessiz, hep böyle derin. Şahitlik etmek girdabında esen fırtınalara Sensizliğe yol alan bakışlar kopar yürekten Sen bir dağ yamacında kuzusunu otlatan Yanık türkülü çobanın titreyen nefesinde Ben bir yol bulsam da kavalımı dinlese koyunlar Senin yokluğunda şiirler dizesiz kalır Senin yokluğunda koyunlar kuzusuz, Senin yokluğunda kuzular çobansız kalır. Senin yokluğunda varlıklar yoklukta kalır Senin yokluğunda bu yürek öksüz kalır,yetim kalır Sen doldur cihanı, yoksa cihan Sensiz kalır Ya şimdi gel, ya da hiç, gelmezsen eğer Tarumar olur gönül sarayı perişan olur, virane kalır. Faruk ANBARCIOĞLU |