Sancılı denizlerin suyu boşalır ayaklarıma
Postallar ağırlaşır kılcal damarlarımda
Kıpırtısız can’ana okunur sabah selası
Dönüp toplamak istersin istiridye kabuklarını
Ellerine yaktığın ateş Peygamber kınası

Oysa inci olma olasılığı salgılanmıştı
mutluluklarımız
Yeryüzünde aynı bedene katılmış
lavralar olabilirdik belki
Ya da
Kavkıl bir formun içine
kayıt edilmiş duygularımızla çoğalabilirdik
Belki de
Başkalaşımla güzel/leş/meyi bekleyen tırtıl
zaman kavramı olmayan kelebeğe dönüşebilirdi

Duyu organlarımın ölçütlerini düşünüyorum
Estetik olana şişman, mutlu olana özgür
denklemi kurgularını eşitliyorum
Algılarımızla uzlaştırdığımız kültürü
ceplerimize doldurmuşuz örneğin
sert zemine yapışık yaşayan kabuklarımız
dış etkenlere karşı
savunma sanatı geliştirmiş
akıl oyunları ile kırılabiliriz
istavkoz çıkarırız bazen
bazen de gönlümüz hoş olsun
diye secdeye varırız belki de ölebiliriz

Aynı devinim içinde sularımız ısınır
bulanıklaşır yaşam alanlarımız
bu yüzden hareket etmemize yetmiyor
kalbimiz ve beynimiz
duyumsayan tepkiler verdikçe anlıyoruz
yaşadığımızı

Henüz başlamıştı ç/oğul tanrı ile t/ek tanrı savaşı

Denizde kum tanesi olmanın bedeli
Bazen siyah bir/inci .....