Senden ayrı geçen bu kaçıncı senedir düşünemiyorum bile Ne yokluklar Ne de varlıklar unutturamadı hazin vedanı O hüzzam makamında şarkılar gibi O Mahur besteler gibi hazin ve içli vedayı Karlı bir Şubat akşamının keskin ayazında çekip gidişin Sonra kar, sonra yağmur olup toprağa düşüşün
Bu gece gidişinin 30. yıl dönümü biliyor musun? Dışarıda keskin bir ayaz var yine Yine kar düşüyor toprağına ve Ben yine üşüyorum Şöminede gürül gürül yanan ateşin karşısında Dişlerim birbirine vururken Hançeremi yakan bir isyan çığlığı Gelip tıkanıyor düğüm düğüm Gözyaşı olup takılıyorsun Kirpiklerimin en uç noktasına İntihar etme meyili var hüznümün
Pencereye dayadığım burnumdan çıkan Sıcak nefesimin oluşturduğu Buğuya dokunan parmaklarım adını yazıyor cama Ruhumda ince bir yerlerde kırıklıklar Onarılamayan derin yaralar oluşuyor Karların arasından boynunu uzatan kardelenlerin Nazlı ve inatçı yaşam mücadelesi başımı önüme eğdiriyor bir an Sen oluyor her yaprağı Ben oluyor etrafında dönüp duran kar taneleri Biz olamıyoruz bir türlü...
Anılar tek tek ziyaretime geliyor bu akşam Yalnızlığıma nispet edercesine Her karede seni getiriyorlar özlemime bir kat daha çekercesine Kalkıp dolaşıyorum odanın içinde bir aşağı bir yukarı Ellerim alnımda, saçlarım karmakarışık
Nasıl da alıp götürmüşlerdi seni benden Nasıl da ayırmışlardı beyaz elbisenden Neden beni de almadın giderken sevdiceğim? Hani biz ne olursa olsun hiç ayrılmayacaktık? Sözünde durmadın Berfin Sözünde durmadın kardelenim
Sen sonbahar yaprakları gibi düşerken toprağa Ben hala senin hasretinin derdindeyim Senden ayrılığımın en son deminde Tut ellerimden de artık sana geleyim!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ADRESE ULAŞMAYAN MEKTUPLAR-1 şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ADRESE ULAŞMAYAN MEKTUPLAR-1 şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Nasıl da alıp götürmüşlerdi seni benden Nasıl da ayırmışlardı beyaz elbisenden Neden beni de almadın giderken sevdiceğim? Hani biz ne olursa olsun hiç ayrılmayacaktık? Sözünde durmadın Berfin Sözünde durmadın kardelenim
Sözünde duramaz çünkü,yaşamın mutlaktır sonu Seni yaşayan kalbinde taşımıştı yaşadığı son an kadar!..
Sen sonbahar yaprakları gibi düşerken toprağa Ben hala senin hasretinin derdindeyim Senden ayrılığımın en son deminde Tut ellerimden de artık sana geleyim!
Senden ayrı geçen bu kaçıncı senedir düşünemiyorum bile Ne yokluklar Ne de varlıklar unutturamadı hazin vedanı O hüzzam makamında şarkılar gibi O Mahur besteler gibi hazin ve içli vedayı Karlı bir Şubat akşamının keskin ayazında çekip gidişin Sonra kar, sonra yağmur olup toprağa düşüşün
Bu gece gidişinin 30. yıl dönümü biliyor musun? Dışarıda keskin bir ayaz var yine Yine kar düşüyor toprağına ve Ben yine üşüyorum Şöminede gürül gürül yanan ateşin karşısında Dişlerim birbirine vururken Hançeremi yakan bir isyan çığlığı Gelip tıkanıyor düğüm düğüm Gözyaşı olup takılıyorsun Kirpiklerimin en uç noktasına İntihar etme meyili var hüznümün
Pencereye dayadığım burnumdan çıkan Sıcak nefesimin oluşturduğu Buğuya dokunan parmaklarım adını yazıyor cama Ruhumda ince bir yerlerde kırıklıklar Onarılamayan derin yaralar oluşuyor Karların arasından boynunu uzatan kardelenlerin Nazlı ve inatçı yaşam mücadelesi başımı önüme eğdiriyor bir an Sen oluyor her yaprağı Ben oluyor etrafında dönüp duran kar taneleri Biz olamıyoruz bir türlü...
Anılar tek tek ziyaretime geliyor bu akşam Yalnızlığıma nispet edercesine Her karede seni getiriyorlar özlemime bir kat daha çekercesine Kalkıp dolaşıyorum odanın içinde bir aşağı bir yukarı Ellerim alnımda, saçlarım karmakarışık
Nasıl da alıp götürmüşlerdi seni benden Nasıl da ayırmışlardı beyaz elbisenden Neden beni de almadın giderken sevdiceğim? Hani biz ne olursa olsun hiç ayrılmayacaktık? Sözünde durmadın Berfin Sözünde durmadın kardelenim
Sen sonbahar yaprakları gibi düşerken toprağa Ben hala senin hasretinin derdindeyim Senden ayrılığımın en son deminde Tut ellerimden de artık sana geleyim!
ne kadar güzel bir şiir ne büyük bir sevgi ne büyük bir özlem
hocam yaşanılan herşeye alışıyor insan da alışana kadar da ömürdeki taşlar bir bir düşüyor...ben de maralımı kaybettim bundan 6 sene önce hemde öyle ki acıların en acısını tattım evladımla...Kasımda düştü benim gonca gülüm toprağa çok dualar ettim al benide yanına diye .Olmadı.Balkonuma gelen her güvercine koştum kızım diye ama kanatlanıp gitti kuşlar tıpkı meleğim gibi..benim hayat felsefem şu oldu o günden sonra toprak üstü dertlere bir çare her zaman vardır...............Saygılar hocam.
Senden ayrı geçen bu kaçıncı senedir düşünemiyorum bile Ne yokluklar Ne de varlıklar unutturamadı hazin vedanı O hüzzam makamında şarkılar gibi O Mahur besteler gibi hazin ve içli vedayı Karlı bir Şubat akşamının keskin ayazında çekip gidişin Sonra kar, sonra yağmur olup toprağa düşüşün
Bu gece gidişinin 30. yıl dönümü biliyor musun? Dışarıda keskin bir ayaz var yine Yine kar düşüyor toprağına ve Ben yine üşüyorum Şöminede gürül gürül yanan ateşin karşısında Dişlerim birbirine vururken Hançeremi yakan bir isyan çığlığı Gelip tıkanıyor düğüm düğüm Gözyaşı olup takılıyorsun Kirpiklerimin en uç noktasına İntihar etme meyili var hüznümün
Pencereye dayadığım burnumdan çıkan Sıcak nefesimin oluşturduğu Buğuya dokunan parmaklarım adını yazıyor cama Ruhumda ince bir yerlerde kırıklıklar Onarılamayan derin yaralar oluşuyor Karların arasından boynunu uzatan kardelenlerin Nazlı ve inatçı yaşam mücadelesi başımı önüme eğdiriyor bir an Sen oluyor her yaprağı Ben oluyor etrafında dönüp duran kar taneleri Biz olamıyoruz bir türlü...
Anılar tek tek ziyaretime geliyor bu akşam Yalnızlığıma nispet edercesine Her karede seni getiriyorlar özlemime bir kat daha çekercesine Kalkıp dolaşıyorum odanın içinde bir aşağı bir yukarı Ellerim alnımda, saçlarım karmakarışık
Nasıl da alıp götürmüşlerdi seni benden Nasıl da ayırmışlardı beyaz elbisenden Neden beni de almadın giderken sevdiceğim? Hani biz ne olursa olsun hiç ayrılmayacaktık? Sözünde durmadın Berfin Sözünde durmadın kardelenim
Sen sonbahar yaprakları gibi düşerken toprağa Ben hala senin hasretinin derdindeyim Senden ayrılığımın en son deminde Tut ellerimden de artık sana geleyim! _____________________________________________ Bu şiirler neler dökülür yüreğimizden biliyormusunuz? Çünkü hâlâ bizimledirler.Her yerde hatıraları vardır.Anıları bir bir avuçlarımıza bırakırlar.Onlar hiç ölmeyenlerdir aslında.Unutuldukları an ölürler.
Anılar tek tek ziyaretime geliyor bu akşam Yalnızlığıma nispet edercesine Her karede seni getiriyorlar özlemime bir kat daha çekercesine Kalkıp dolaşıyorum odanın içinde bir aşağı bir yukarı Ellerim alnımda, saçlarım karmakarışık
Harika bir anlatım Eylül Hanım tebrikler sevgiler.
Sen sonbahar yaprakları gibi düşerken toprağa Ben hala senin hasretinin derdindeyim Senden ayrılığımın en son deminde Tut ellerimden de artık sana geleyim!
Eh bu şiiri okuyupta tutmaz olurmu ellerinden.Hemde sıkıca tutacaktır bir ömür..Yüreğine sağlık Asi Maralım,yine harika bir şiir okudum.Tebrikler.
Anılar tek tek ziyaretime geliyor bu akşam Yalnızlığıma nispet edercesine Her karede seni getiriyorlar özlemime bir kat daha çekercesine Kalkıp dolaşıyorum odanın içinde bir aşağı bir yukarı Ellerim alnımda, saçlarım karmakarışık
üstadem;
müdaviminiz oldum artık. kombine bilet isterim:)))) size burada hikayeden övgüler yazmayacağım. siz zaten kendinizi biliyorsunuz. ben susacağım ve sizi alkışlayacağım
Nasıl da alıp götürmüşlerdi seni benden Nasıl da ayırmışlardı beyaz elbisenden Neden beni de almadın giderken sevdiceğim? Hani biz ne olursa olsun hiç ayrılmayacaktık? Sözünde durmadın Berfin Sözünde durmadın kardelenim güzel bir anlatım
Sen sonbahar yaprakları gibi düşerken toprağa Ben hala senin hasretinin derdindeyim Senden ayrılığımın en son deminde Tut ellerimden de artık sana geleyim!
AŞK ALDI ELİMDEN ASİMİ GAYRI BENDE TUTAM YASIMI DÖKEM ANAM KANLI YAŞIMI GİTTİDE DERDİNDEN YANDIĞIM...
Eee son günlerde halım böyle maralım:)Bu arada kınayı almışam haberin ola,yakacağız ha...Şiirine gelince ne diyeyim ki;Eylül yüreğiyle yazılan dizelerin tadı da bir başka hani...Yedi tepeli şehirden karşıyakaya sevgiler yolladım... AŞK'la kal can....Kimilerini hayat sürükler istediği yere,kimileri de hayatı sürükler istediği yere...Hayatı sürükle Maralım istediğin yere....