Sen böyle iyilik yaptıkça
Büyük sevaptasın bence
Gitmişte sayılırsın hacca
Helal Bilal hocam helal.

insanın kalbinin güzelliği yüzüne yansırmış sizin de öyle değerli hocam ,keşke herkes duyarlı olsa bu konu da onlarda can candan tebrik ediyorum duyarlı sevgi dolu yüreğinize sağlık başarılarınızla hep var olun inş selam saygılarımla.

Bir kedi öyküsü de ben anlatacağım ama ne yalan söyleyeyim çekiniyorum.

Beden bütünlüğüne dokunmadım Allah şahidimdir, canını da yakmadım ama biraz eğitim verdim dersem sanırım yanlış olmaz. Ayrıca hamile de değildi, yani ben öyle sanıyorum belki de erkekti, cinsiyetini de bilmiyorum ama bir şeyi çok iyi biliyorum, yayla komşumuzun kedisi bizim bahçedeki mısırlara etmediğini bırakmıyordu, abone olmuş gibi gerçekten öyleydi, kimseyi yumuşatmaya çalışmıyorum.

Bu kedi, aklına estikçe canı çektikçe mısır koçanlarından birini açar, süt mısırı bir güzel mideye indirir ayakkabısının ökçesine basmış berduş gibi bahçeyi terk ederdi.

Hadi bir iki olsa neyse cellat yahu, her gün bir başka mısıra tırmanıp hem gövdesine hem meyvesine zarar verir. Söğüt ağacındaki kuşlara yaptığı taarruzları söylemiyorum bile. O kadar cesursan taşların altına gizlenmiş akrepleri yesene birader, yok kolay tabi yetişmiş mısırları babasının malı gibi yemek.

( toparlayayım artık değil mi, bu kadar laf salatası yaptım ama kediye verdiğim eğitimi yazamadım hala, anlayın işte cesaret edemiyorum)

Peki, peki yazıyorum madem; bu eğitimin mimarı rahmetli annemdi öncelikle bilinmesi yararlı olacak kendimi savunurken.

Evde beslediğimiz bir kaç tane de tavuk var, hepsi yumurtlayacak erginlikte, her kuşluk vakti gıdaklamaları ovayı-düzü tutar, sesin geldiği yeri hafiye gibi tararız ama yumurtadan ne ses olur ne nefes bu meyanda köpeğimizin de dört beş aylık tombiş tombiş bir yavrusu var, oyuncağımız, eğlencemiz yani o kadar güzel bir hayvan ki, anasının sütü, bizim de sevgimizle semirdikçe semiriyor, yani biz öyle zannediyoruz.

Meğer bizim tavuk yumurtlar, yavru köpeğimiz de yumurtaları kimseye bırakmaz, sıcağı sıcağına haklarmış. Annem bir gün bunu suçüstü yakaladı ve önüne bir tane yumurta bıraktı, hayvan kuyruğunu sallaya sallaya neşe içinde tam yumurtaya uzanırken annem buna Osmanlı tokatını öyle bir aşketti ki, hayvan neye uğradığını şaşırdı. Yumurtalar artık bize kalır olmuştu, sonraki günlerde yumurta tüccarı yavru köpeğimizi epeyce izledik ama bir falsosunu yakalayamadık.

Ne zaman tavuklar gıdaklamaya başlasa hayvan can havliye uzaklaşıyordu tavuklardan.

Mısırcı kediye gelince, benzer bir eğitimden de o geçti tabi, tokat değil de mısırın köküne bağlayıp azıcık koşturunca, yemin etti ve söz verdi bir daha kimsenin bağına bostanına girmeyeceğine ve böylece de işi tatlıya bağladık...

Kediden kediye fark var tabi......Ne o öyle...?

Vallahi canını yakmadım, kedinin beline bağladığım ip biraz ağır gelmiştir belki hepsi o kadar...:)

Hay Allah ya, yahu hocam iki satır şiir yazıyorsunuz, bir dünya yorum yazdırıyorsunuz, el-insaf....:)

Çok güzeldi şiir ama ben bu şiiri daha önce de okudum sanki, o zamanki başlığı sanırım şöyleydi...

"YETİŞ BİLAL HOCAM YETİŞ"

SAYGILAR...



haticeak tarafından 8/10/2015 6:58:01 PM zamanında düzenlenmiştir.