TAŞLAR YÜRÜDÜ
Dalgalandı duvarlar
Taşlar yürüdü Aktı kiremitler Bir bir kapandı Sabaha açılan pencereler Kök saldı gökyüzüne Yüzyıllık ağaçlar Kanı aktı usumun Kıpırdamaz meyveli dallar Bir bir çekildi Gözlerimdeki perdeler Yıldızlardan baktım kendime Önümde mürekkebe hasret Deste deste kâğıtlar Masam karmakarışık Bu karmaşa ortasında Bir bir döküldü İçimdeki düşünceler Hayaline bile almayan canan “Sevme beni, sevme!” Diyordu düşümde Bir bir silindi Belleğimdeki dizeler 5 Ağustos 2015, Ballıkaya |