Bir metro yolculuğunda; hayalinle benYine bir metro yolculuğunda düşüyorsun aklıma loş tünellerde ilerlerken uzaktan görünen gün ışığı gibi aklımda büyüyor hayalin, Aşk diyor bi ses : ’ Aşk karanlığa bir çığlıktır, bu çığlığı duyan yüreğe görünmez bir yol olur akar O’ bir kadın yüzüme bakıyor yer mi istiyorsun der gibi bi bakış fırlatıyorum ’yok oğul şu durakta iniyorum, yazdığına şahit oldum bende severdim gençken, bize ayıptı yazmak böyle ulu orta !’ kapı açılıyor susuyor sonra gitmeden gözlerimi buluyor ’yaz yaz inşallah anlayacak seni O’ iniyor, kalabalığa dalıyor gözlerim kimi grup halinde alışverişe çıkmış dönüyor evine yol üstü sohbetteler beklerken, kimi telaşlı telaşlı bir dakika’lık duraklayan metroya koşuyor, gözlerim hala kalabalıkta hafif bir rüzgar esiyor kadının eteğini tutmasından fark ediyorum sonra; hoş uzun saçlarıyla rüzgara karşı yüzünü dönüyor saçları bir an esintiye kapılıp dalgalanıyor istemsiz bir hareketle saçlarını tutuyor tam o an Sen geliyorsun yeniden aklıma... Yine bir ses esintiye kapılmış sahibini arıyor ’uzun saçlarımla rüzgarda yürüdüğüm bi gün benle yürür müsün?’ -yağmur yağarsa yürürüm, ’ben yağmuru da severim ama benimle rüzgara karşı yürümelisin el ele yürek yüreğe...’ demir raylardaki sürtünme sesiyle kendime geliyorum, yanıma biri oturmuş ne zaman bilmiyorum kaç durak geçti ki ! gözüm elinde tuttuğu güle kayıyor içimden söylediğim bi cümle: ’ne çok bülbül ah’ına şahit olmuşsun be Gül, söylesene ne buldun ki o gülistandan bu viraneye geldin?’ kızın delikanlının yüzüne bakarak söylediği tek cümle içimde yalnız olmadığıma şahitlik ediyor: ’gül bülbülün değerini dikenden bilmese bülbüle hasret bir ömür sürer mi hiç?’ İçimdeki ses sürmez diyor, ’kördüğüm olmak için önce düğüm attım gönlüne çözmeye çabala ki bir benimle uğraş, bir beni düşün böyle benimle haşır neşir ol ki gün yüzün benim gözlerime kavuşsun her ayrılıkta; benden kaçırdığın her bir bakışa ben gül gibi soluyorum Şair, kaçırma sakın, ötesini kaldıracak gücüm yok, bilesin... gözlerimi kapıyorum... karanlıkta gözlerini arıyorum, yüreğimin çarpıntısı artıyor, kulaklarıma sesinden başka ses değmesin diye sağır oluyorum... sonra hiç tanımadığım bir yerde açıyorum gözlerimi neresi burası? nerdesin sen? bu kadar çabuk mu gizlenirsin kördüğüm attığın yüreğe? fuzuliM şiire yorumuyla değer katan sevgili ’Yasak Bahçe’ ye teşekkürlerimle... |