Sezim-10 / Acı
Tuz yanaklarımdan süzüldü gecelerce.
Şeytan kokladı nefesimi, can kokmuyordu. Çekti karanlık utanmadan içine. Bir tokat, bir yumruk... Bu dayak bitmiyordu. Yok oldu ben defalarca, ezildi pişmanlığının altında. Vurdum beni duvardan yere, gelmedi kendine. Nicedir öyle aptalım ki; Ölüm bana çok bile. |