ŞEREFİNEİzmir’in üstü bulut sanki yağmur yağacak Yar suratını asmış dersin çamura düşmüş Nem kudurmuş eliyle gözlerimi boğacak Şimdi anlıyorum ki mevsimler bana küsmüş Dağlarda ki çiçekler birer birer soluyor Bulutlar dolup dolup üstüme boşalıyor. Ayaz yemiş yüreğim sahilleri dolaşır Millet sıcak dedikçe içten içe üşürüm Güneş durup dururken yalar yüzü bulaşır Buz gibi bakışlarla kenara büzüşürüm Sessiz köşe kalmamış Kordon dolmuş taşıyor Sanki nefes alıyor kaldırımlar yaşıyor. Sarhoşlar birer birer geçer gider yanımdan Ne mutlu onlara ki sabah ayılacaklar Ben hiç ayılamadım bıktırdı bu canımdan Az yüz bulsa duygular şu an bayılacaklar Giden yarin ardından buruk buruk bakarım Zararını bilsem de bir sigara yakarım. Derin derin çektiğim sigaranın dumanı İçimi kavururken damlalar düşer gözden Söndürür yavaş yavaş olmayacak gümanı Zorlamak gereksizdi bir halt olmazdı bizden Savaşın izlerini taşısa da içerim Yıkıntılara inat şerefine içerim. Ayvazım DENİZ |
Şair yüreği işte leb demeden nem kapıyor :))
İşin şakası bir yana esaslı bir şiirdi sayfanızdan okuduğum.
Nice güzel eserlerinizde buluşmak dileğiyle.
Tebrikler şairem...