Haydi...haydi... düş önüme kimsesizliğim kulaklarını tıka zarar gelmesin sana dağları titretecek yakın zamanda; bu sessizliğim gölgesi bile olmayacak güneş altında rüzgarın öpücüğüne hedef olmayacak yıldızlar bile göz kırpmayacak mutsuzluğuma yalnız bir dalganın ucundaki köpükler gibi bir kumsalın izbelerinde yok olacak sessizliğim haydi... düş önüme gölgemi fuzuli arayan güneşim yorma kendini beni ısıtmak için bulmaya belki yürüyen bir ceset görürsen bir an içinde ruhunu tüketmiş bir yürek var inan artık bir dalga bekleyen kumsal değilim ağaçta yaprak arayan rüzgar değilim yarına güven aşılayan umutlarım tükenmiş fırtınalara göğüs geren liman değilim.... haydi... düş önüme tiktaklarını duymadığım saatim yorulmuş bedenim ruhuma hamallık yapsın sessizliğimin çığlığında titreyen zaman; dudaklarına yokluğumun sevincinde artık sahte gülücük taksın... Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |