yokoluş
Bir çağ, hayale bürünüyor; yok oluyor.
Kim bilir? hangi mevsime kadar buz tutacak hakikat. Söylenir mi ki? içimizden kopup gelen şarkılar yeniden. Bir hüzün-ü alem ki dört tarafı keder. İnsan olan insan neyler. Göz yaşlarıma sor şu hal-i buhranı korkular hep aynı, Ne vakit yeniden yanar şu suskun meşaleler |
haykıran bir şiir...
meşalelere kibrit yakmaya geldim... :)