Kalbim aşkının tapınağı değil...
İyi şeylerden söz edelim.
İlk sevdalardan, ilk mutluluklardan...
Ne toprağın vahşi ruhlu ölümcül insanları,
Ne de gökteki yıldızlar
Hiç bir şey yaşamıyor ebedi olarak...
Her şey ölüyor bu dünyada insanlar gibi.
Ama bir tek dünya yaşıyor o da döndüğü için.
İşte bu yeryüzünden göğe yükselen kalıntıların parıltısı
Bir güneş sanki sonsuzluğa...
Bulutlar üstünde oturmak
Dolaşmak ağaçların çizdiği yollarda
Hayallerden konuşmak...
Zengin rüyalar fakir çocukların ekmeği,
Aç olana güzel ve renkli görünüyor...
Birini sevmiştim bir zamanlar,
Sessizce taparcasına;
Ne isterse yapacaktım.
Dolunay gibi tamdı sevdam.
Dualarımla beş vakit ibadetimdi.
Ama şimdi gönlümde zamanla örtüldü,
Baştan sona...
Boylu boyunca yer etti kalbimde
Koca bir ömür boyu,
Mezarında kaldı sevdam...
Artık genç değilim,
Zaman harcadı bedenimi, çaldı ruhumdan.
Hala yaşam var dünyada
Ve her yerde insan görünümlü şeytanlar...
Gelin ey insanlar,
İyi ve güzel diyarlara göç edelim
Ve masmavi göğün altında
Tertemiz insan kalalım...
İnsanlık, huzur ve masumiyetle burada...
Figen ANAR