ÖYLE BİR DÜNYA İSTİYORUM Kİ
ÖYLE BİR DÜNYA İSTİYORUM Kİ
Öyle bir dünyada yaşıyorum ki, Cenneti de gördüm cehennemi de... Öyle bir hayat yaşıyorum ki, Yüzümde hüznü de gördüm, tebessümü de... Bazıları hayata bakarken ışıldayan aynadan, Kendimi insanla ve zamanla savaşırken tanıdım. Öyle bir ömrü bedenime kefen diye biçmişler ki, Alnıma yazılan kaderi ölürken de okuyamadım... Kendi kendimle yarıştım başı ve sonu olmayan yollarda, Bazen düştüm bazen de kalktım. Sonra kendi kendime dedim ki; Hayatı seviyorsan, insanları da seveceksin, Yaşamak istiyorsan, önce hayatı bileceksin, Zengin ve toksan, açlık ve fakirlikte çekeceksin. Yalnız kendini düşünüyorsan, yalnız da öleceksin... Öyle bir dünya istiyorum ki; Tüm insanları, ırk, dil, ve din ayırmadan barındıran. İnsanları insan gibi yaşatan... Öyle çok kıymetliymiş ki bu dünya, Her gününe-gecesine bir insan kurban, Anladım... Figen ANAR |
İnsan olarak ihtirasa ram olmuş, belik odamıza kimseyi sokmayan adına bir acayip varlık diyeceğimiz ''şey'' ler olmuşuz. Yola bakalım. Gitmek istersek yokuş da , düz de bizim için. Bir dereye bakalım. Sığı da, derini de, denizine kavuşmak için teptiği yalda engeller dere için. Ve bir ömre bakalım. Elbette her şey bizler için. Sebepsiz ne var. Rabbın verdiğini sorgulamak bize akıl almaz gelir.Bazen kaçırdığınız uçak için pişman olursunuz. Sonra o uçak düşer. Ve şükredersiniz. Sebebi yine benliktir.Hayat bizim değil. Bize emanet edilmiş imtihan yumağıdır. Emanete iyi davranmak ise bizi yüceltir.
eyvallah...