GÖÇMEN EVLERİ
Göçmen evleri;
Tütmeyen bacaların boynu bükük, Cehennem ıssızlığı sokaklarda. Kırık camların gözlerinde yaş, Paslı kilitler gıcır-gıcır esniyor kapılarda. Kesilmiş sobaların nefesi, Beyaz kireçli evlerde sönmüş ocaklar. Örümceklerle ağ gerilmiş her köşesi. Kırlangıç sesine hasret kalmış saçaklar. Mahzun mahzun yola bakıyor ağaçlar, İnsan adımlarını bekliyor eşik, Ütülenmiş nakışlı bez sargılarda, Bebek sesini arıyor hala beşik. Otlar örtmüş izlerimizi, Burada tüm sevinçler, kedere yenik. Yüzü gülmeyen pencerelerde. Güneşten ağarmış perdeler inik, Anılara dalmış göçmen evleri. Acılara acı eklercesine, Birbirlerine bakıp dertleşiyorlar, Hiç Dönmeyecek sakinlerini beklercesine... Figen ANAR - 20/06/2017 |