Köyümü Özledim
Beynim duman altında kalpte yanık sızısı
Yadıma köyüm düştü hasretimi közledim Sahilleri kendine yurt tutarken bazısı Ben köyümün dağını taşlarını özledim Kulağımda bir seda sanki vuslat çağrısı Evladını özleyen bir babanın ağrısı Buralarda dört mevsim bahar olsa doğrusu Ben köyümün zemheri kışlarını özledim Yanık bir türkü duysam başlar bende sağanak Çünkü efkara gebe gönül denen yığınak Bir liman istiyorum umuda bir sığınak Ben köyümün o müşfik döşlerini özledim Bu kentte her sokağın başını tutmuş riya Gün geceden zifiri tecrit edilmiş ziya Burada hayaller dul, karayla evli rüya Ben köyümün yemyeşil düşlerini özledim Harcadığım yılların üstü kalsın kasaya Katlanmak zor oluyor gurbet adlı tasaya Üç öğün kurulsam da mükellef bir masaya Ben köyümün o yavan aşlarını özledim Ruhum yalnızlaştıkca kalabalık içinde Bir kaçış arıyorum ölülerin göçünde Benki üç cümle kursam köyüm geçer üçünde Ben köyümün mezarlık kuşlarını özledim Ben köyümün dağını taşlarını özledim Mutlu Aydurmuş |
Emeğine
Sağlık
Selam Sabır ve Dua İle...