ESKİ DİLDE BULMACA
MA!
Ben de bir bütündüm Ana rahmi sıcaklığında Hücrem düşüncemin aurasıydı Sınırlarım bedenimden geçti RA ! Parçalarım yoktu kesirli sayılar gibi Ayak parmaklarımı saymazsam On parmağımdan biriydin bir’din Doğal’dın Tam’dın NEY ? Hayat nefesini üfledikçe bölündüm Ve bölenlerim çoğaldı b/ölüm oldum B’ölümün artçılarına topladım kalanları Ki yaralarını öptüm rengi vardı özün sizdim/ sızdım /sızım sızımdım Tİ ! Sesiyle araladım gözlerimi bütündüm Gülüşümüzde katı haldeydi erimemişti Baş, gövde kol ve bacaklara kan/dım Şeker değildim nihayetinde çözücüydüm Sonra aşkın yüzü suyu hürmetine birleştik ölümden geçtik sevdadan vazgeçmedik …. LA.... |