şiirler lal bin sevdanın lehçesi gibi güz mevsimi
tara zülfünü züleyha kahkülüne gönül bağladığım gibi
kanatlı yusufçuklar öper tan uyanmadan sevdaları
ki yusufun merhametine siner yağmur kokusu
zümrtün yeşili bakışlarda yusufun külleri serpili züleyha


gül kokan bin yıllık öykü şehrimi öper sen gibi
suskunlaşır asra yenik düşen binlerce hikaye
gönlümden hicret eder zedüş pejmürde yangınlarım
sağırlaşır gecenin yalnızlığına düşen benliğim
sesizliğin sinsizce örterken binlerce perdeyi
yusufun gözlerinde züleyhayanın külleri kalır


ateş üfler toprağa can rengini alev alev
çeşmibülbülün rengine döner semaya dönen sevda
kırılır dilden dökülen her harf
bir avuç cankırığına bulanır cankesikleri
ki süleymanın hazineleri dökülür gül kokan bin yıllık öyküye
suskunlaşır asra yenik düşen binlerce hikaye
züleyha lal ağıtların sessizliğinde gökyüzünü yitiren kuşların çığlığı


bak züleyha şimdiki sevdalara perde perde kül dökümlü zül
ne yusufun merhmeti nede züleyhanın sevdasında kül
gül kokan bin yıllık öyküler yok
sevdalar şizofreni sayıklamalar ve kirlenen benlikler ile yüklü
aşkı öldürdük sessiz sedasız selası kafdağında okunan

mahmudiye düzkaya