bir martının beyaz göğsüne sakladım sevdamı
salıverdim engin denizlerin üstüne
solgun bir akşamın sırtına dayadığında omuzunu
ve unutulmuş eski bir limanın sahilinde
yine eski bir kayığın yanında bulursan kendini
yorgun gözlerini kırık dümenine yasla mütemadiyen
işte orada
hemen ayağının dibinde
yosun tutmuş taşın altına bak
senin için bırakılmış olacak bitimsiz sevdam.




küs kalmaz nehirler okyanuslara
bilirsin ne kadar dağ tepe dolaşsa da
vazgeçtim deyip
kendini ordan oraya vursa da başını alıp
eninde sonunda buluşur okyanusla
işte o zaman kavuşma kutsaldır
vaftis edilir en çılgın dalgalarla
sevişir ten tenin buluşmasına.




kaybedecek bir şeyi kalmayanların
o meczup bakışlarıma aldanma
mavi bir umut kelebeği var göğsüme yuva yapan
üç günde bir yenisi yerleşir
korkma kızsam da bozmam yuvasını.




karanlık sokaklarda saklambaç oynuyorum
bulutların sardığı gökyüzüm
saklıyor seni
ne kadar da muhkem
ne kadar sözüne sadık
inatla göstermez yüzünü ay
o yüzdendir bulamayışım
o yüzden ulaşmaz ayrılık satırıyla kesilen ellerim ellerine
diyetini ödedim
elma dersem çık
armut dersem yine çık sitarem
özlemin boğuyor beni.




Ayvazım DENİZ