Issızlaşan YanımIssızlaşan bir yanı olmalı insanın ... Sonra sesini dinleyip yankısına sığınmalı... Yüreğinin duvarlarını yıkana kadar yüksek sesle susmalı... Konuşmak aşka göre değil ! Gözlerime baksan anlarsın içimde açtığın kuyuları... Su diye diye başında beklediğim günleri ... Kim bilir ... Söylediklerimi yazsam şiir olur , Belki de yarattığın şaire aşık olurdun... Seni yaşatan yüreğimi lime lime etsem bilir misin kıymetini... Olur mu senin gönlünde bir ederi ? Yoksa yıldız gibi kayıp giderken gözlerinin önünden... Ufak bir an mutlu eder mi yangınım. Aklına gelir miyim yıllar sonra ? Tebessüm oluşturur muyum ? İçin az biraz da olsa sızlar mı ? Keşke demesen de... Olsaydı yanımda , Sarılsaydı, Sarsaydı, Solusaydı nefesimi, Ne çok severdi beni ... Der mi için ? Tamam tamam sızlamasın için Ağlamasın sakın yüreğin... Gölgesindeyim Cehennemin... Alın yazım değildin ! Mutlu olmayı hak ettin... Bu sana sondan bir önceki şiirim... Küllerim üzerine yağana kadar şairinim... Yunus Özkan 4.7.2015 14:44 |
Sonra bu şiiri okuyup yankısına sığınmalı...''
Çok güzeldi...