pişmanlık sahuru..
esir kalırım toprağın nefesine
su abdestten sıkılır dört rekat ölüm niner hücrelerime bedeninde savaş kasları ses örtüden hoşlanır geceyse mizandan görkemli veyl ışığ*a helak olmuş az az bilinçli bir kapının hüsranı yük sır(at)ın çömeleğinde ölen doğrunun doğru okunması yolun midesine inen beddua ve mayası geçmiş günahlar dua yolaçlarında dilenir mevsimİ görünen ayın önünü bulutlar keser dilsizliğinde işaretler belirterek tanrı huşu memesinden emzirmiş görünüşte ter döken yapraklar misafir imgeye hasret kırık gönüllerin sabaha varan içlisi aşk şuurunun melankolik gönlü savrulmuş hikayelerin önlüklerine ve sanatın güvercinine indirilmiş sırmalar aşk pişmanlık sahurundan hasret iftarına kadar beklemektir.. gezgin imgeler... |
dört rekat ölüm niner hücrelerime
bedeninde savaş kasları
ufacık bir harf fazlası olmuş galiba
onun dısında güzel şiiir
tebrık edıyorum