Alkış G.K.
Alkış tuttum gecenin buğulu camlarında
Alkış tuttum baş eymiş karanlığa Alkış tuttum sabahın doğumuna Alkış tuttum nefes Alan yüreklere Alkış tuttum gökte uçan kuşlara Alkış tuttum topraktan filizlenen tomurcağa Alkış tuttum ekmeğini tuza banıp yiyene Alkış tuttum yer gök bizim diyene Alkış tuttum sevdasını satmayana Alkış tuttum huzuru bozuk para gibi harcamayana Alkış tuttum söze gelmeyeni yansıtana Alkış tuttum kini nefreti gömene Alkış tuttum maskesiz yüzlere Alkış tuttum dilin kıvraklığına sahip çıkana Alkış tuttum cambaz olmayıp kor üzerinde yüruyene Alkış tuttum dertlilere derman bulana Alkış tuttum sözünün eğri olana Alkış tuttum üç günlük dünya demeyene Alkış tuttum şükür edebilene Alkış tuttum çerçevesi geniş olana G.K. |