SÖZ VERDİM KENDİME...
Doruklarında yüreğin lapa lapa yağan
Karın üşüttüğü, buz kesen… Hele ki bakışların Çok uzaksın belki çok yakın Ama uzanıp bir kez bile dokunamadığım. Kıt kanaat bir mutluluk benimki Sarf ettiğin üç beş hece. İçimde sakladığım bir bilmecesin altı üstü, Diyemem bunu bil saklısın en derinde. Kopup geldim uzaklardan Söz verdim kendime, Sevemem yeniden. Koruk düşlerinde umutlarımın Karanlığında şu izbelerin Var olmadığım bir dünyanın son ahalisi Saklı ne çok hatırat Ne çok yalan ne çok kırık arda kalan Bir araya getiremedim bir kez bile. Tümlerken heceler ismimi Kayıp gider yıldızlar Saklanan bir sürü imge Yansıyan içimden delice. Deli bir yürek Titrek ellerim ve nefesimde saklı Tüm gizem. Hükmü geçer kaderin her bir karede Varlığım hibeli hepten Nükseden her şey fazlasıyla müphem. Birlik, dirlik ve tekil o bitimsiz varlığım Yarından öte gömülü ne varsa Yaşadığım derinden. Asaleti yüreğin Alabildiğinde durağan işte vardığın hüküm. Kayıtsız şartsız sevmek olsa keşke tek çare Çaresizliğin izdüşümü belli ki Irak olsan da gözden Atamadığım bir yüksün Taşıdığım gönülde. |
Gönlümde kar yağıyor bu gece rüyalarımda yine hep sen var *
Özlem Demirkaya &*.*&