SEVGİLİseninle olmak uzun bir yolculuktan sonra hayat otobüsünde mola verip önce kitlenen yüreği esnetip yürümekte zorlanan çocuklar gibi sendeleyerek soğuk bir masaya oturup önüne konan mis kokulu sıcak çorbayı höpürdeterek içmek ve yanan dili damağında soğutmaktı. şiir gibiydi yaşanan günler gözlerimizde tamamlanırdı anlamsız imgeler yolların yollarımı öperdi ıssız akşamlarda alna konulan o hasret busesi ayrıldıktan nice sonra bile yakıcılığını korurdu elim öptüğün alnımda uzun süre asılı kalır uğursuz düşüncelerin girmesini engellerdi senden sonra kaç şiir astım gecelerin koynuna uyuyup kaldılar yorgunluktan okunmamış bir kitabın küflü raflar arasına sığışması gibi gülümseme numarası yapan yorgun cengaverin kalkmayan kolu gibi takatimin sonudur bilesin. bu çıplak, üşüyen Haziran’da cama vuran yağmur tanelerinin hengamesini seyrediyorum gölgesi olmayan sevdanın duvarda kalıntıları var mı diye uzun uzun saplanıp kalıyor gözlerim başını dayadığın yere elimde olsaydı çeker vururdum sensiz geceleri alnından mapus yatmak kar kalırdı çaresiz ellerime ki ölümsüz sandığım bir sevdanın kanı var hala üzerinde ölüyormuş onu da anladım. deli deli esen rüzgarlar ismini getirir uzaklardan ve kokunu çam ağaçlarının kıskanacağı aroman burnumun direğini sızlatır ağlamamaya yeminli gözlerim kendiliğinden bozar sözünü dökülür elime yağmur düşlerim. seninle olmak kış günü yüzüne arada gösteren güneşin ellerinin yüzümde dolaşması gibiydi sevdanın kırılgan yaptığı dudaklarıma bulutlardan dökülecek bir damla gözyaşının muhtaçlığı ah nasıl özletir nasıl bir azaptır unutamamak seninle olmak aşksa sensizlik ölümün var oluşuna şükretmektir sevgili. Ayvazım DENİZ |
bunlar şiir değil de, ancak şiir ötesi
levent taner tarafından 6/28/2015 10:32:56 AM zamanında düzenlenmiştir.