12
Yorum
24
Beğeni
0,0
Puan
1280
Okunma

Sana bu şiiri kör bir gecenin
Elinde bastonla teni dürttüğü
Aşkı zehir diye gönle içenin
Ölmeden az önce yolda sürttüğü
Yalnız bir çeşmenin başında yazdım
Gönlümü gönlüne son bir kez kazdım.
Avuç avuç aşkı içtiğim günler
Daha dündü sanki ne çabuk öldü
Şimdi uzak bakan aydınlık dünler
O zamanlar gönle düşen bir döldü
Büyüyüp doğacak o çocuk bizdik
Daha doğamadan ansızın sızdık.
Düşmüştü gönülden zamansız doğan
Ağıtlar döşedim kalan izine
Üstüme dertlerdi sürekli yağan
Başımı bir anlık koysam dizine
Ne çok istemiştim senin olmayı
Kararan yüzüne güneş çalmayı.
Oluk oluk akan şiir çeşmesi
Kesildi akmıyor gönül sayfama
Yeni cümlelerin içi deşmesi
Şimdi şiirlerde sanki bir yama
Gönül titremenin yok esamesi
Sensiz yazılmıyor aşkın namesi.
Ayvazım DENİZ