İşte! O benim babam: Her gün aynı saatte, Evin karşısında, beliriveren. İki elleri de, dolu olan. Bizim için yorulan, Canım babam. Gördüğüm en güzel manzara, En duygusal olduğum an. Emek veren, Çalışan insan. Ya beklediğim bir babam olmasaydı, Ben ne yapardım o zaman.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KÜÇÜK KIZIN BABASI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KÜÇÜK KIZIN BABASI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ne mutlu size değerli şairem.. Allah mutluluğunuzu bozmasın. Baba da, kızı da duygusal, hassas, nazik insanlar.. Babanızın sayfasına baktım da şiirlerini gördüm. Şimdi belli oldu, babanızdan geliyor bu hassas gönül ve ruh zenginliği. Rahmetli babam da şiirler yazardı. Onun zamanında tabi bilgisayar yoktu. O, şiirlerini bizden gizli tuttuğu bir şiir defterine yazardı. 2 odasından başka odası olmayan evimizde, şiir yazmak için bizlerin uyumasını beklerdi. Bir kaç kez ağladığını gözlerimle gördüm.. Babam şimdi utanır, ağladığını gördüğümü hissederse diye başımı yorganın altına gizlerdim. O derece de hassasiyet vardı eskiden bende.
Şimdi bizler baba olduk.. Nesil değişti.. Toplum değişti. Hiç bir şey eskisi gibi değil.
İyi ki babanız var.. Benim de bir zamanlar vardı.. Ama en azından mezar taşı var..
Şiirleri var... Kol saati var.. kaç kez saatçiye götürdüm, iyice bozdu.. Ben de daha fazla zarar görmesin diye saklıyorum.. Bir türlü çalıştırmadı kimse babamın kol saatini.
Kitapları var..
Anıları var..
Aslında babam ölmedi.. benimle birlikte yaşıyor..
Saygılar, selamlar babanıza. Kıymetleri öldükten sonra anlaşılıyor ama iş işten geçiyor...
Kömür kokardı benim babam ve elinde hep çocukken hitap ettiğimiz (somun) çörekle gelirdi. Makinistti babam ve kara trenler hep ayrıcalıklı olmuştur çocukluğumuzda. Hala da öyledir. Keşke şu an sağ olsaydı da dizlerinde olsa idi başım.
Şimdi bizler baba olduk.. Nesil değişti.. Toplum değişti. Hiç bir şey eskisi gibi değil.
İyi ki babanız var.. Benim de bir zamanlar vardı.. Ama en azından mezar taşı var..
Şiirleri var... Kol saati var.. kaç kez saatçiye götürdüm, iyice bozdu.. Ben de daha fazla zarar görmesin diye saklıyorum.. Bir türlü çalıştırmadı kimse babamın kol saatini.
Kitapları var..
Anıları var..
Aslında babam ölmedi.. benimle birlikte yaşıyor..
Saygılar, selamlar babanıza. Kıymetleri öldükten sonra anlaşılıyor ama iş işten geçiyor...
Sağlıcakla kalınız..